W ramach Prawa Budowlanego i jego aktów wykonawczych nie można zatem posługiwać się terminami mającymi definicje legalne w art. 3 w innym znaczeniu. Również przy stosowaniu prawa (np. wydawanie decyzji administracyjnej, wyroku) stosowanie poszczególnych określeń w takim znaczeniu, jak nadała im definicja legalna, jest nakazane prawem.
Jak przedstawia się problem stosowania definicji legalnych z jednego aktu przy interpretacji (wykładni) innych ustaw? Jak wskazuje rozporządzenie o zasadach techniki legislacyjnej, jeśli definicje zawiera lex generalis dla danej dziedziny, określona jako "kodeks" albo "prawo" (zatem i Prawo Budowlane, Prawo o aktach stanu cywilnego itp.), wskazane jest jako ogólna zasada, stosowanie tej samej terminologii w innych aktach z tożsamej dziedziny. Ma to na celu jak optymalne zintegrowanie terminologii ustaw i rozporządzeń.
Budowa zdefiniowana
Jedną z definicji z art. 3 Prawa Budowlanego jest, mająca niebagatelne znaczenie praktyczne, definicja "robót budowlanych". W myśl ustawy, "roboty budowlane" obejmują zarówno budowę, prace sprowadzające się do przebudowy i montażu obiektu budowlanego, jak również jego remontu i rozebrania. Prawodawca zalicza tu wobec tego aż pięć rodzajów działań ludzkich (zespołów i ciągów skoordynowanych czynności). W art. 3 dodatkowo zdefiniowano również budowę, przebudowę i remont. Praktyczną wskazówką, przydatną do rozwiązywania różnych problemów prawnych, jest to, że w Prawie Budowlanym zrezygnowano z definicji "montażu" i "rozbiórki" ze względów pragmatycznych.
Definicje takie są zbędne, gdyż pojęcie "montażu" przynależy do zakresu wiedzy technicznej w danej dziedzinie, zaś "rozbiórka" to prace, których skutkiem jest unicestwienie danego obiektu. Punkt 6 artykułu 3 Prawa Budowlanego określa wiążąco "budowę" jako "wykonywanie obiektu budowlanego" oraz jego "odbudowę, rozbudowę, nadbudowę". Nie stanowią jednak nadbudowy takie prace, które mają na celu wykonanie elementu budowli, koniecznego do wykonania innych prac. Przykładowo, zgodnie z wyrokiem NSA z 1.7.2003 r., II SA/Lu 132/02, nie kwalifikuje się jako nadbudowa obiektu wykonanie konstrukcji dachowej nad już istniejącym budynkiem, bowiem ta konstrukcja jest niezbędnym elementem przykrycia go dachem.
Remontowe wątpliwości
Niektóre formy budowy ujęte w art. 3 występują w praktyce łącznie (symultanicznie). Wspólnym ich rezultatem jest w każdym wypadku powstanie nowej substancji budowlanej. Dlatego nie może być traktowana jako remont odbudowa budynku ze względu na jego zużycie, spalenie się itp. procesy niszczące. Mimo tożsamego projektu i wyglądu, rozebranie obiektu dotychczasowego (jego ruin) i wzniesienie nowego, w tym samym miejscu i o tych samych cechach (kubatura, liczba pomieszczeń, wygląd itp.) prawo traktuje jako budowę, nie zaś jako remont (tak np. wyr. NSA z 29.3.2001 r., SA/Bk 852/00, ONSA 2002, nr 2, poz. 85). Remont zaś to roboty budowlane, których celem jest odtworzenie stanu pierwotnego (nie jest konieczne używanie takich samych materiałów, zatem remont nie jest synonimem rekonstrukcji).
Jeżeli roboty polegają na wykorzystaniu pozostałości i materiałów lub elementów konstrukcyjnych ze zniszczonego obiektu budowlanego, ma miejsce odbudowa, nie zaś remont (wyr. NSA z 29.3.2001 r., SA/Bk 852/00, ONSA 2002, nr 5, poz. 85). Nie jest remontem w sensie pkt. 8 artykułu 3 Prawa Budowlanego również wzniesienie nowego budynku o takiej samej kubaturze i innych cechach (por. np. wyr. WSA w Rzeszowie z 27.10. 2004 r., SA/Rz 2137/02, ONSAiWSA 2005, nr 5, poz. 106). Dookreślenie, czy w danym wypadku mamy do czynienia z remontem (wymagającym jedynie zgłoszenia w myśl art. 29 Prawa budowlanego) wymaga znajomości realiów danego przedsięwzięcia budowlanego w jego całokształcie. Stąd nie jest zasadne, praktykowane przez niektórych urzędników czy rozmaitych "specjalistów", szermowanie mądrze brzmiącymi fragmentami ustawy, bez szerszego uzasadnienia swych poglądów.
Więcej informacji
Na stronie http://poliplex.com.pl/ dostępne są informacje o tworzywach konstrukcyjnych.